Koyup gitsede seni yıldızlar
Bıraksada esmeyi ruzgarlar
Efkarlıdır senin gıbi dağlar
Ayrılığa onlarda dayanamazlar
Umutsuzluğa onlarda senin gıbi savaş acmışlar
Gonullerini aşkla dağlamışlar,
kotulukleri zindana atmıslar
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Kendini hicrana tâbi tutan bir ruh disiplini
Aynı halette ruhî disiplinde bir ortağı varsa, hislerini ve buna bağlı hayatını proğlamlamada yalnızlıktan sıyrılmış, hicran perdesini de aralamış demektir...
Masum görünen yalanlar kendini ele vermezse tabiî.
Bir de insanlığın içine dalıp, alenen kin kusarak biribirlerini nasıl yediklerini gözlemlerken, iyi ki bunlardan olmadığının şükrünü yaşamayı denemeye ne dersiniz?
Orda da yine yalnızsınız, fakat küçük yalanlara da ihtiyaç duymadan ve tabiatıyla yalan söylemeye hacet kalmayacağına göre de, kimseyle olmaya da ihtiyaç duymadan hicranın hüznî saadetini tadmak var bu yalnızlık ve bu ayrılıkta ki, bu bir ayrıcalıktır da sanırım! Saygıyla ve sevgiyle kalın efendim...
Gönül Notum* ( *Bu tâbir saygıdeğer, genç bir şehsiyete aittir): Tevâfukların karşıma çıkarttığı bir eser oldu ve bu kabil bir ilham fikrime verdi... Sahibini tanıyamadan, ruh haletini bilemeden ona atfen olan izafet; isabet kaydetmemişse, affa sığınarak, binler kere özür dilerim, selâm ve saygıyla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta