Gece,
Yolculuğa çıktım. Bavuluma terliklerimi, çoraplarımı ve kırmızı elbisemi ve siyah ayakkabılarımı da yerleştirdim. Sonra bindiğim taksiye beni havaalanına götürmesini istedim. Şoför aynadan dikizliyordu beni. Rahatsız oldum. Gözlerinin üzerine maske takmıştı. Maskeli baloya gidiyormuş gibi giyinmişti. Bende rahatsızlık duyduğum maskeli adamdan kaçarcasına yan camdan dışarıyı izliyordum. Gidiyordum.Ve gece sokak lambalarının ışıltısı altında mehtaplı bir günün akşamı yolculuk kararı vermiştim. Ağaçlar bir insan siluetinde sırıtıyorlardı bana...
Maskeli adam bana dönerek:
- “Yolculuğunuz ne tarafa hanımefendi.” Dedi.
- “Henüz karar vermedim.” Dedim.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
