Dağlar duaya durmuş eller semada,
Altay’ın karlı yüzü damlamış suya.
Issık Göl pek sedasız sanki niyazda,
Tüllenir derin sularda eski rüya.
Kar bir kefen gibi sarmış Alato’yu,
Yukarıdan bakışı sert ve de vakur.
Esen rüzgâr okşar yaylayı, platoyu…
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta