Arınmış ateş gibiyim
küllerimi savurdum rüzgara
bir dua üflenir karanlık ruhuma
“ey gece büyüt beni seranatınla
dikenli güllerden inşirah doğsun içime,”
ey kafi; lütfunla
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var