Mahzuni Şerif Şiirleri - Şair Mahzuni Şerif

İnce bir kar yağar
Fakirlerin üstüne
Neden felek inanmıyor
Fukaranın sözüne

Öldük öldük biz açlıktan

Her sabah her sabah, her gün her gece
Ağlanır mı gözlerini sevdiğim?
Bir fındık içinde bir poyraz yeli
Eğlenir mi gözlerini sevdiğim?

Ne güzel bir aydır yaz bahar ayı

Ben de bir insanım senin gibiyim
Ne kaçarsın benden dön geri geri
Ben öldükten sonra şefaat etme
Gelme mezarıma çık geri geri.

Fadime anaya Ali yakışır

İki yüzlü ile dost olman dostlar
İyi günde Tanrı gibi laf eder.
Kara gün içinde uzaktan sesler
Bir yüzünü Şeytan birin saf eder.

İki yüzlü ile dost olam dersen

Ademin Merihe gitme çağında
İnsanın taptığı puta bak puta
Bilirim ki dünya lezzet doludur
Karganın yediği duta bak duta

Aşıkların sözü hep enel haktır

Dostlar ben Allah'ı inkar etmedim
Bu şekilde hayvan kalana çattım
Şeriat'ı sevdim, yere yatmadım
Gösterişe namaz kılana çattım.

Arapça değildir Allah'ın dili

Kahpe felek ben neyine karıştım
Ağlar garip garip ikrar verenler.
Karlı dağlar gibi dumanlı başım
Bahar görünmedi gözüme benim.

Şu bizim yayladan göçmüş erenler,

Kanadım değdi sevdaya
Kondum kondum uçamadım
Aşk şarabın doya doya
Yandım da içemedim

Oy tabip şu yaramı

Kolay değil şu dünyanın âlemi
Kuru lafla sürülmez ki süreyim.
Tutupta nefsime idam kararı
Vicdan vardır verilmez ki vereyim.

İçime akıyor gözümün yaşı

Maraş halkı da yana yana ön olur
Her sineği de bir alıcı kurt olur
Ben gidersem yüreğine dert olur
Gardaş kalk gidelim sılaya doğru
Anama doğru babama doğru
Yoldaş kalk gidelim canana doğru