Mahzuni Şerif Şiirleri - Şair Mahzuni Şerif

İki gardaş gördüm dost pazarında
Bilmem elendi mi gardaş olurken.
Hey erenler gardaş kolay bulunmaz
Gardaş bilindi mi gardaş olurken.

Gardaş güneş olur gardaş bir aydır

Üç günlük dünyada bir demlik ömür
Altın olsa kapısı zor olur
Mazlumun kanını yiyip içenler
Gün gelince sürünür de kör olur

Birleşen arılar yılanı boğar

Sensiz bu dünyanın tadı olur mu
Adı güzel Hacı Bektaş Veli dost
Seni sevmeyenler hakkı bilir mi
Adı güzel Hacı Bektaş Veli dost

Elimi bilmezdim Eli bildirdin

Üryan Büryan Vardım Pir Dergahına
Medet Ya Muhammet Ya Ali Diyerek
Gönül Verdim Gönül Şahlar Şahına
Hünkar Hacı Bektaş Veli Diyerek

İmam’ I Hasandır Hubların Başı

Dünya dedikleri mezarlık imiş
Bilmem ki ne zaman güldürür beni
Bir çiçeğim derdim dostun bağına
Eser cahil rüzgarı soldurur beni

Tükenmez dünyanın kara kedisi

Vardım gittim gurbet eli dolaştım
Gözümün yaşını durduramadım
Öldüm bittim bir sevdaya bulaştım
Divane gönlümü durduramadım

Yıllardır sevdiğim el oldu gitti

Durmuş bizim köyden haber sorsan
Harman kalktı, bulgurları serildi.
Onyedi yıl evvel ölen Haceli
Seksenbir yaşında geri dirildi.

Kömüş Hasan ineğini satıyor

Bizim köyün tek sahibi
Bir kınalı dürzü dürzü
Kan emiyor yılan gibi
Bir kınalı dürzü dürzü.

Dürzülerde olmaz gurur

Gene bir firkate geldim
Gönül kalktı yola düştü.
Oy seni seven âşıklar
Bunca dilden dile düştü.

Yanımda bir nur ışılar

Gene it dilinden çaldı makamlar
Çok ayılar göbek attı hırsınan.
Çayırın harmanı çıktı bakalım
Uyuz beygir şaha kalktı tırsınan.

Kolay çıkmaz bu tahtanın cilası