Güneş olup doğdun Avşin Maraşta,
Abdal oldun gezdin yaz ile kışta,
Çok saraylar kurdun hayalde düşte,
Işık saçtın yolumuza Mahzuni.
Rüzgar olup estin dünya yüzünde,
Rehber oldun evliyalar izinde,
Yağmur olup yağdın çölün tozunda,
Bereket olupta coştun Mahzuni.
Nefes oldun Kanberlerin özünde,
Öncüydün erenlerin izinde,
Bülbül oldun öttün sazın telinde,
Gönül bağlarına kondun Mahzuni.
Kanber GÜRBÜZDAL
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta