Halbuki seni ben
sadece seni
hiç bıkmadan
durmadan
düşmeden
sadece seni
Uyuyorsun.
Ömrümün en uzun uykusundayım sanki.
Uyuyorsun.
Yüzlerce bebecik uyuyor yüzünde.
Başucunda binlerce melek,
uyumayı öğreniyorlar senden.
Yürüyor yollar.
Ellerinde sen.
Geliyor yollar.
Durduğum yere.
getiriyor seni her şey bana.
Uykuları dökülüyor gecenin
üstümde günlük elbiseler
bakışlar gidişinden kalma
hüznün rengi son bakışın
düşüyor
düşüyor
Bir gün bütün balıklar unutacak yüzmeyi
Ve ölüm sizi de bulacak
yüzmeyi yarın bilmeyen
balıklar!
Ne kadar bilemesek de saatini
ölüm kurulu bedenimizde
ve o azap çalmadan
dönülmeli bütün gürbetlerden
çünkü saati geçtimiydi dönüşü olmaz
gıkımız çıkamaz artık
İnsancıklar ülkesi
dünya
onca kalabalık kimsesizlikler
yollar
araçlar
kanat
Günlerden yine Minertesi
saat gözlerinde 04:48
gök parçalı bulutlu
ama güneşli olmak zorunda
Ezan okunuyor
Geliyorsun.
En çok beklediğim.
En çok gelenim.
Geliyorsun.
Kucağında binlerce sarılış.
Ellerinde mavi dokunuşlar.
Herkes gitmek'i yazıyor
ama giden sensin
Herkes ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!