Bir metrecik yolu var, gider dönersin,
Bir koğuşta, uzun bir ömür sürersin,
Yüzün güler, fakat içinden ağlarsın,
Şu! Mahpushane, köşküdür kara bahtın.
Sabahın güneşi, doğmaz ki buraya;
Taş dibindeki ot, götürür doğaya,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta