Mahmut Mücahit Özdemir Şiirleri - Şair M ...

bundan sonrası..
Pala'nın kahvesinde
fi tarihinde içilen
kahvelerimizin yüzü gözü hürmetine.!

ÇAĞ AÇTIK ÇAĞ KAPATTIK.!
.
Kaç kıta'yı aştık biz, dağ deniz nehir dere
Sormasın kimse bize,biz kimiz kimlerdeniz
Çağ açtık çağ kapattık, yön verip tarihlere
Baş edemez bizimle, ne yer ne gök ne deniz

Çalkalanır durur,garip yüreğim
Hiç olan ömrümün, isyanındayım
Harap olmuş ruhum, yorgun bedenim
Ben şimdi yaşamın, son ucundayım.!
*

hasret ateşiyle yanarken solum
nazını çekmekten, inan yoruldum
kalmadı içimde, hiç bir umudum
sebep olan diller, eller utansın.!
***

Sen..
.
Şimdi kimbilir
hangi şehrin hangi sokağındasın.
.
.

tüketti beni
çok yordu bu insafsız hayat
ne kalbimde bir küçük umut
ne de dizlerimde takat..

&& DESENSİZ EBRU GİBİ!
.

Korkar oldum gölgesi, ardım sıra gelenden
Bir gölge ki;duygusuz,mahrum kalmış sevgiden
Yaşadığım günleri, geçirince elekten

DÜŞ GEZGİNİ BİR AŞKMIŞ,ÇEKİP GİTTİ SONUNDA!
.
Fırtınamı poyrazmı, başımızda o esen
Yoksa makus kader mi, ardım sıra hep gelen
Beni senden edipte, gurbet ele düşüren
Yıkıldı hayallerim, viraneye döndüm ben.!

DÜŞLERE YORARKEN, GERÇEĞİM OLDUN.!
.
Öyle özledim ki, ipek tenini
Gamzeli yüzünü, dudu dilini
Gülüşünde demli, hoş sohbetini
Andıkça kendimden, geçerdim inan.!

Sarmış toprağımı,ayrık otları,
Yıllardır nadasta,benim vatanım
Geç kalınmış tövbe,idam sonrası.
Düşündükçe heran,acıyor canım.