Zaman karıştı, hayat bir labirent oldu,
Yıldızlar kayboldu, güneş solgun bir yüzle doğdu.
Karanlık yüreklerde umut azaldı, sevgi tükendi,
İnsanlar kavgaya daldı, barış rüzgarı dinledi.
Yapraklar sararıp dökülürken,
mevsim bahar mı kış mı bilmez.
Bir rüzgar eser içimden,
her şey yerli yerinde ama ben eksik.
Gün ağırır, ben uyur kalırım,
Ne sabah bilir beni, ne akşam.
Zamansızım;
Güneş doğsa ne çıkar, batmış olsa ne fayda,
Gecenin soğuk nefesinde titrer,
Bir çocuğun hayali, masum ve saf,
Yıldızlara yazılmış bir şiir gibi,
Zifiri karanlıkta yankı bulur.
Gözlerimde saklı tüm umutlar,
Gül dikensiz olmaz derler,
Bizimki kaktüs, baştan aşağı diken.
Ne yana dönsem, batıyor içime,
Sevdamın kabusu, uykusuz geceler.
Bir aşkın sıcaklığıyla yüreğim coşar,
Yağmurlarla yıkanır, arınırım her an,
Gözlerimde umut, gülüşünde bahar saklı,
Hayatın karmaşasında ruhum huzurla dolup taşar.
İpek saçların ardında gizlenmiş,
Zümrüt renkli gözlerin bakar bana,
Rüzgar eser, dudakların okşar,
Kalbimde senin için bir şarkı çalar.
Bir ömür geçse de sensiz, yüreğim seninle dolu,
Hasretinle örülü düşler kurarım, seni ararım.
Gözlerimde yansıyan her anımda, seninle büyür umutlarım,
Sonsuzluğa uzanan yollarımda, adını fısıldarım.
Bir zamanlar seninle paylaştığımız her an,
Gözlerimde birer anı, yüreğimde birer iz kaldı.
Adını anmadan geçemediğim günler oldu,
Şimdi yalnızlıkla baş başa, adını söyleyemem.
Bir mezar taşı gibi yüreğimde yatan,
Sevgiye susamış, kırık umutlarımın figanı,
Savrulurken rüzgarla geçmişin izleri,
Yokluğunun acısıyla yandığım bu anı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!