Mahir Başpınar Şiirleri - Şair Mahir Baş ...

Laflarıyla zehir saçar
Zalimlere kucak açar
Aklımızla dalga geçer
Yatar oynar kalkar oynar

Benliğini yitirenler

Hani söz vermiştin güneş doğmadan
Şaşıp gelecektin yâr nerde kaldın?
Harlanan sevdama yağmur yağmadan
Pişip gelecektin yâr nerde kaldın?

Bırakmam diyordun tutuğun eli

Anaya ataya, kardeşe yâre
Olmadı bir türlü yaranamadım.
Canımı çıkartıp etsem de pare
Attım içerime karanamadım.
Ol görüp kimseye yaranamadım.

Vergisiz hayat susuz nehirdir,
Vergi verilmeden, yenen zehirdir.

VERGİ CANDIR

Bir devleti dimdik ayakta tutan

Yerim geniş, genim pek dar,
Vur da ölem dost elinden.
Yaşamama ne gerek var,
Vur da ölem dost elinden.

Ahval böyle olacaksa,

Dün dediğin bugününü tutmuyor
Hiç yüzün de kızarmıyor yalancı
İnan kimse senin kadar atmıyor
Hiç yüzün de kızarmıyor yalancı
Sen de bir yolcusun değilsin hancı

Bir ülke var orada, hem Türk, hem de Müslüman,
Onlar zulüm görürken, koca dünya süt liman.
Orada ki vahşete seyirci kalan dünya,
Bilmez misin sana da yar olmaz yalan dünya.
Türk olmak mı kabahat, Müslüman olmak mıdır?
Yoksa bu olanlara seyirci kalmak mıdır?

Yangın yüreğimde, umman söndürmez,
Em ol ataşlara yandırma beni.
Dağlar merhem olsa acım dindirmez,
Yetiş yaban ele, ondurma beni.

Olduğumdan farklı sanılır isem,

Yapboz yapıp bulutlarla oynarken
Sen yoktun yanımda halende yoksun.
Memba olup sahralarda kaynarken
Sen yoktun yanımda halende yoksun
Kalbime saplanan zehirli oksun.

Benim lafım eşkere(*) kimseden esirgemem,
Edebimden susarım, kırıcı şeyler demem.
On düşünür bir söyler, sözümü geri yemem.
Sanmayın ki suskunum, kıl dolaşmaz dilime,
Ucca ucca(*) yürürüm, dimdirek(*) menzilime.