Mustafa Bulan Şiirleri - Şair Mustafa Bulan

Kur’an ilkeleri koyar önümüze;
Ancak her şeyi söyler, demedik size!
İnanın “Aklı kullanın” ayetine
Akıl versin Kur’an, ışık tutsun size!

Kur’an’ın rehber olmada yok eksiği;

Ben Ali Tatar, söyleyeceklerim var;
Namertlere teslim ettiniz bizleri!
Haksızlığa susarken korkak çapsızlar
Hainlere teslim ettiniz bizleri!

Kefeler kırık, adalet bozuk kantar

Ne demek “Allah bizi utandırmasın”
Allah utandırsın, düşürmesin dile!
İtirazım var, kusura bakılmasın;
Allah utandırsın, düşürmesin dile!

Utanılacak bir şey yapmadan önce

Önce ektin sonra inceden biçtin(!)
Acele ederek çıktın yollara
İki adamla ekmek yapmak için(!)
Ama nedense tutmadı bu maya.

Çıktın ekmeği ben yaparım dedin!

Aynı aya, yıldızlara baksak da
Ben senin gündüzünü hatırlarım!
Sessiz gecelerde, senden uzakta
Düşlerimde bağrında dolaşırım!

Gezerim dağlarını düşlerimde

Din sanki indirilmiş kadınlara;
Kadınlar naçar, kaldılar arafta(!)
Hayatları boğuldu kurallara;
Kadınlar şaşkın, kaldılar arafta(!)

Dediler; “Yemek, çocuk… kadınlara…”

Hep tutarsız konuştular arkamdan;
Utanmadan yalan, dolan, iftira…
Vicdanları yok, korkmazlar Allah’tan!
İbret almazlar, olurlar maskara!

Hiç yenilmedim, yenilmem mezarda;

Sene bin altı yüz seksen üç, Viyana’da
Osmanlı yenildi şu malum kuşatmada!
Sonra neler oldu iki buçuk asırda?
Zafer yazamazken savaş meydanlarına
Daha yüz doksan sekiz yıl var doğmasına…

“Ömründe hiç yenilmedi” diyorlar bana!
Yanlış yolda gitsem muzaffer olamazdım!
Allah utandırır, vermezdi izin bana!
Ancak utandırmadı, ben yanlış yapmadım!

Tarihte kötüler yaşamaz hep yenerek;

Ne kendim için saraylar inşa ettim!
Ne korunmak için kanunlar istedim!
Hele yaşarken kendime heykel dikmek?
Vallahi ben bunlara gülüp geçerim!

Benim yoktur korunmaya ihtiyacım!