Ne var geceden korkacak? bir dilek tut ve uyu.
İnsanların ateş taşıdığı Madımak’a,
Eminim;
Karıncalar bile su taşımıştır.
Ozanoğlu 02.07.2010
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Ben bunca paylaşım arenasında yergisi, övgüsü, vurgusu, yorumu içeriğinde bütünleştirilmiş bu derece anlamlı bir şiir daha okumadım!
21. yüzyıla ramak kala koca bir BAŞKENTİN gözü önünde, devleti yönetenleri kaale almayarak hatta onları çiğneyip geçerek… Devleti, kurumları ve oralarda saltanat sürenleri zaafa uğratarak, acz içinde bırakarak işlenen bir insanlık suçunu, (yaraları kolay sağaltılamayacak) bir insanlık ayıbını kısacık ancak derinlikli iki sözcükle vurgulayabilmek her yiğidin harcı olmasa gerek! Bu olgu; özüyle hiç bir etnik ve inanç ayrışmasına uğramamış, ancak kendince inandıklarına kendisi için hayatiyet kazandıran bir olgun insanın, yapıcı, çoğaltıcı, paylaştırıcı geniş ufkuyla, olumluluklarla dolu kemikleşmiş insancıl değer anlayışıyla, erdemle olabilecek bir duygu aktarımı. Bu, bir güzel insan çiçeğinin (kokuşmuş bir çevrede) yaydığı nefis (insani ) kokudan başka bir şey değil!
Saygıdeğer şairi, güçlü ve derin kalemi kutlarım. Dostça...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta