Kokunda gördüm cenneti mekânı
Masumluğunda terk ettim günahlarımı
Nabzının atışında kaybettim korkularımı
Ben senin varlığında var oldum kızım
Sabır duvarımı sende ördüm
Hasretinle öpüştüm bu gece
Sarıldım kokladım seni sessizce
Yıllardır tanıyor gibi
Senin için yanmışım gibi
Hissettim seni bu gece
Arsızlığın yüzsüzlüğün hadsizliğin
Ummazdım bu kadar da diz boyu
İnan hiç tanıyamazdım seni
Kalmasaydı üstümde bu koku
Nasıl da anlamamışım seni
Ayrılsak kanar mıyız
Hasretle yanar mıyız
Başka ellerde
Birbirimizi arar mıyız
Sarılsak ağlar mıyız
Yediveren gül belledi gençliğimi
Öldürdükçe dirilirim sanıyordu
Ben lâl olmuş ağlıyordum
O insafsız gözyaşımın tuzuna ekmek banıyordu.
Yarin insafından almadım payım
Gelecek, gelecek mutlu gelecek
Hayatım bitti halâ gelecek
Bundan sonra gelse de kim görecek
Ruhum bedenimden gitti gidecek
Öyle bir kederli uyandım ki
Çağlayışı kendine yetmeyen ne göller
Rengini taşıyamayan ne güller gördüm.
Ama bir gül gördüm, yüreğinde bin göl
Gölgesinde beni gördüm.
Hüzünlü bir şiir sayfası yüzü
Kurak kalplere yaranamamış
Biz yedi kardeştik.
Yedi çocuk. Yedi küçük
Yedi yetim. Yedi yoksul.
Yedi kimsesiz.Yedi teyzesiz.
Yedi amcasız. Yedi akrabasız.
Biz yedi kardeştik.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!