Lokman Kaya Şiirleri - Şair Lokman Kaya

Ayrılık sen ne kadar güzel bir şeysin
Ölmesin diye duacısı olduğum
Ve senin için ölürüm diyenlerin
Başkalarının kollarında beni öldürdüğünü
hep ayrılığın ertesinde gördüm.

Sevmenin ötesinde sevdiğim.
Beni sevişini sevdiğim.
Bana gülüşünü, bana kızgın bakışını sevdiğim.
Beni öpüşünü, bana dokunuşunu sevdiğim.
Saçlarını sallaya sallaya, eteğini uçura uçura
Çocuklar gibi sevine sevine gelişini sevdiğim.

Kokunda gördüm cenneti mekânı
Masumluğunda terk ettim günahlarımı
Nabzının atışında kaybettim korkularımı
Ben senin varlığında var oldum kızım

Sabır duvarımı sende ördüm

Geçinemem hayalinle ters düşerim
Öyle sadaka verir gibi, günaydın deyip gitme
Nasılsın de, bana çay ısmarlamayacakmısın de
Çayımız çift şekerli tatlı olsun de
Simit kokusu hayat gibi gel hayatı paylaşalım de
Ya da bunları ben söyleyim sen sadece evet de

Bizim böyle olmamız karartıyor beni aydınlıklarda
Bizim böyle olmamız yetim bırakıyor içimdeki çocuğu
Her gecenin çıkmaz her gülüşün bıçak
Her öpüşün intihar olması bizim böyle olmamızdan
Bize böyle olmak yakışmıyor anlamıyormusun
Kefeni giyip ölüme yürüyen bela gibiyim

Hasretinle öpüştüm bu gece
Sarıldım kokladım seni sessizce
Yıllardır tanıyor gibi
Senin için yanmışım gibi
Hissettim seni bu gece

Arsızlığın yüzsüzlüğün hadsizliğin
Ummazdım bu kadar da diz boyu
İnan hiç tanıyamazdım seni
Kalmasaydı üstümde bu koku

Nasıl da anlamamışım seni

Kabuk bağlamamış yaran var senin
Kalbini düşürme tatlı tuzağa
Kurumamış onca yaşın var senin
Kedersiz başına elem arama

Maziyi düşünüp düşme gaflete

Ayrılsak kanar mıyız
Hasretle yanar mıyız
Başka ellerde
Birbirimizi arar mıyız

Sarılsak ağlar mıyız

Gittim evet gittim.
Ağlaya ağlaya karalar bağlayacağımı
anlaya anlaya gittim.
Dönmeyeceğimi bile bile
yüreğimin ateşini üfleye üfleye gittim
Ellerinin ellerin olacağını