Lokman Kaya Şiirleri - Şair Lokman Kaya

Buralar hiç yaz görmedi
Sen gittiğinden beri
Topraklar suya,
Dudaklarım sana
Doyacak sen gelince

İnan sensizlikten daha karanlık zindan yoktur
Gönlüm sefa sürmek ister cefaya toktur
Aşkın kalbimi hedef seçmiş ateşten bir oktur
Yürek senden merhamet dilenen yaralı kuştur

Aşkının vazgeçilmez kokusunu solumuşum

Sabahlara kadara içtim içtim ağladım
Terketmen zoruma gitti inanamadım
Hasret sellerine beni nasıl kaptırdın
Aşkın günahını bana miras bıraktın
Yıkılan umutlarım kaybolan yarınlarım
Kapkara duygularım senin eserin

Bu şehir bomboş kuş uçmuyor
Bir ayak sesi bile yok
Neden binalar çatık kaşlı soğuk yüzlü
İnsanlar duvar ışıklar yanmıyor
Sağır mı kör mü oldum sanmıyorum
Galiba aşık oldum acı çekiyorum...

Bir ayrılık bin vurgundur
Bir sessizlik bin çığlıktır
Seven yalnızlığa sürgündür
Sevenler onmaz sevenler onmaz

Sevmemin ödülü çektiğim zulüm

Seni kucaklar dolusu sevdiğimi
Bir bilsen anlatabilsem
Sevgimi kuşlarla paylaştım ağladım
Bir bilsen anlatabilsem.

Sevgin uslandırdı beni doğrulaştırdı,

Gitmesen olmaz mı?
gözlerim yalvarıyor ya!
Dilim kal demese olmaz mı?
Yarım yanım sende götürmesen olmaz mı?
Bitmesek tükenmesek, ayrılığa yenilmesek olmaz mı?
Hayat ellerimizden akıp giderken, yarım kalan şeyleri tamamlasak mı?

Bu sabah uyandığımda yine sensiz kimsesizdim
Yine sağ yanım boş
Sol yanım seninle dolu olsa da
Bakışlarım halâ sende mi gittiler mi
Sende duruyorlar mı
Ağlama sakın düşmeyeyim

Şiir Lal Tutmuş Dilin Anahtarıdır.
Elle Degil Kalple YazılıR
Malzeme Olarak Bir Gram Acı
On Gram Sevgi LazımdıR...

SEVGİ KATİLİMİ YAŞATTIM

Ayrılık sen ne kadar güzel bir şeysin
Ölmesin diye duacısı olduğum
Ve senin için ölürüm diyenlerin
Başkalarının kollarında beni öldürdüğünü
hep ayrılığın ertesinde gördüm.