Arka sokaklar virane bayım,
En arka saftakilerin rüyaları
Kamofle edilmiş bir şehrin arka yüzü
Bir bahar sabahına uyanır yağmurum
Gecenin yorgun bitkin gözleri ile
Bakarken gökyüzündeki gövdesine
Yağar durmadan umarsızca üzerime
Ilk gençliğim ve gençliğimin demleri
Birbirine düşman iki dost
Masalın sonunda uçup gittiler
Rüzgâra kapılan fanilalar gibi tellerden
Mil sürülsün kıskanç gözlere
Sürme yerine sürülsün o gözler karanlığa
Hatırla her sustuğum anı
İki hayret ettim sonra alıştım
Gün geçtikçe hayretler içinde kaldım
Yaprak dağlarında yuvarladım çocukluğumu
Beğenmediğim her cümleyi camdan fırlattım
Rüzgârdan olsa gerek yapıştılar pervazlara
Ben bir Rumeli türküsüyüm
Bağlamandaki bir tel kadar yakın
Sesim duyulmayacak kadar uzağım
Hikâyesi acı namesi tatlı bir türkünün içindeydi elleri
Sağından katran karası kan
Solundan al kırmızı akan
Yüzünde bir tebessüm
Kırık bir çerçeve içinde
Geçmişini gelmişinden daha çok sevdim
Yedi ceddini hatta...
Eskilerdenim bilirsin
Ayaklanmadan düşmem asla !
Taşına toprağına nice selamlarla uğurlandın
Gel gör ki bu toprak susuzmus
Salıncağında sallandın uyudun
Ana beşiği daha sıcak bir mezar
Ne bir taş olabildim ne de toprak
Ne mendil bulabildim sallayacak
Kıyameti yaşadın
Ararken doğruyu bu şehirde
Sallandın yıprandın ey gönlüm
İnsanlık var sandığın yüreklerde
Şimdi biçarelerdesin
Ne farazi ne fizanım
Gurbet ile sıla arasında kopan bir dalım
Yeşilliklerin arasında Balkan'ın tam ortasında
Kendi yağında kavrulan bir hanım
Şar Dağı'nı aldım sağıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!