Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bir vakit sırça fanusta yaşadım, bir vakit camdan duvarlar, buzdan heykellerim vardı. Öyle üstü kapalı şiirler yazdım; tekrar okuyunca kendim bile yıl sonunda, ilk yazdığım anlama ulaşamadım. Kendine çok uzak olsa neyse insan, toplumuna, sevdasına, geçmişine çok uzak olunca gerçekleşiyor asıl yabancılaşma. En burada bellidir dediğim satır belki benim anladığım anlamdan bir gezegen uzaktır.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta