Korkudan tutuvermiş ellerimi,
ve kahrolası o uçurum
gözlerinden akarken
sabaha bürünmüş sıcaklığın.
O geceyi yürüdüm
yürüdüm durdum bir gece
ellerimi verdim toprağa
gözlerim karanlık bir duvar
yürüdüm yollarını ıslığımın
yüreğimin yollarını sürüdüm.
Yürüdüm öylece
Karanlıkta kurduğum
Düşten köprüleri
Gözlerinde büyüyen
Pervasız zamanları.
Sen buradasın ya içim dolunay
Yokluğunda tutulur kalbim
Yoksul bir karanlık sanrısı besler
Akışkan günlerin korkusunu
Yitik kalabalıkların yürüyüşleri,
İçinin işaret levhası.
geceye gülümsemeni bıraktım
gündüze tenini
en sevdiğin şarkının ritminde
sana dokunsun güneş
bir fincan kahvenin hatırasında
sıcak bir sohbetin tadına kapılıp
Gecedir
yüzünün karanlığını gizleyen
yüreğinin dinginliğini dinleyen
yalın, karanlık bir gece
gecedir
sana barış söyledim ey kız
sana ölümün,
sana yaşamın
yüceliğini verdim
gözlerinin karanlığına gizledim
tasasız yaşamı
gerçekler ruhumun içinde
bir bir
susuyorlar yada
alabildiğince unutmuşlar
bir şeyleri
Tıkır-mıkır
bölük-pörçük
aç-susuz
kahrolası inisiyatifini kullandı
ve büyüledi beni.
Bu gece,
karanlığı çizdim
tualime
Odamdaki seslerde
yürüyor militan kalabalıklar
ve kara suretleri şiddetin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!