Bir devre isim veren lâle değil bu lâle,
Benzemiyor parklarda, meydanlardaki hale,
Kor olup elde kaldı, bulunmadı nihale.
Hayret ki boş boğazlar, devamda kıyl-ü kal’e
Demek vakıf değiller yaşanılan ahvale.
Bu devrin lalesine ürkek ürkek bakıldı.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan