Yağmur dokumuştu parmaklarını 
Lacivert rüzgar saçlarını unutmuştu 
Üleşilmişti.tünüyecek yerin de yoktu 
Esmer dağlarına senin ben hep 
Gecikmiş trenlerimle gelirdim 
Dikenlerine dolanan bülbül vazgeçiyor senden 
Hep yüreğine  kovulan kavruk gül 
Entarime masalar ve düşler diktiydim 
Bunak ölüm.durgun cam 
Ne çıkar gümüş memelerimdeki 
Yıldızları göğünde unutmuşsam 
Gölgendi bıraktığın ırmaklarda 
Tanrıysa  küçük bir yalandı 
Bahçendi.güllü uçurtmam 
Ben aşkı  kuyularımda gizledim.	
Kayıt Tarihi : 9.10.2018 14:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!