kuyuya düşmekten başka bir şey değilim
hiçbir şeye dokunamayanım bildim bunu
bildim ayrıkotlarının arasında serilmiş ceset
belki yakılıp geri verilecek toprağa
ben kuyuya düşmekten başka bir şey değilim
kendi ateşimle ısıtıyorum üşüyen tenimi
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken




Kendi ateşimle ısıtıyorum bu üşüyen tenimi
Kendi ateşiyle Yakup nerede üşüyorsa öyle
Ateşler için odun toplamıyorum
söylenmemiş bir 'hoşçakal'ım
verilmemiş bir 'merhaba'
Çünkü yakıyor insanı bu u dönüşü
Bu bebeklik çağı,
Ah ben kuyuya düşen yusuf, başka bir şey değilim.
yusuf olmak sonra sultan olmak ve unutulmamak ve Züleyha'sız kalmamak...
hüzün hüzün hüzün... Güzel şiir.tebrikler.
Beğendim.Şiir gibi şiir. Gizli kalmış ruh içinde.
Tebrikler şairine.
Harika bir anlatım.Tebrik ederim.
kaç kez okudum..okudukça boğuldum...boğuldukça okudum...
yaşanmamış bir umutsunuz daha çok..umutsuzluk ve hiç ettiren...nisanda tıkanıp kalmış..bir beklenti..özlem..ve dahasını oldurmayansınız..
aralık kalan kapıları içerden kapatan..
bırakın bu kuyuları...
böyle bir şiir yazıp da kimseyi üzmeye hakkınız yok ayrıca..
ne zalimce bir muamele Tanrım..
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta