Aldığım nefese, yaşadığım hayata küstüm.
Canim dediğim canana, sevdigim kadina küstüm.
İçimdeki ateşe, güvendiğim dağlara küstüm.
Elimi tutmadan, gözlerine bakmadan, gidişine küstüm.
Her seferinde, dost bildiklerimin, hancerlemesine küstüm.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta