Kuşların Söylediği
insafsız bezirgan
havarilerini toplar masa başı
örümcek ağlarıyla gündüzü perdeler
vicdanı örseler batının çocuğu
paletleri uçuran gerçek
doğmadan buluşturur ölümle
üşüyen çiğdem, demirin altında
kuşanır iskeletini beden
semaya fısıldayan yalancı mavi
tuvale dokunur en alımlı yanıyla
nedense hep söndürür fenerleri
omuzlardaki rütbeleri söküp
sokaklarda yürüyen postal
yollarıma darağacını kurar
dokunduğum her palaska
boynumda izini bırakır
darağacındaki ipi tekmeler
doyurduğun her beden
derttir başa, git yoluna
özgürlüğe yazılan her söz
okyanustan gelir, batıdan gelir nede olsa
İlkay Coşkun
07,04,2010
Kayıt Tarihi : 9.8.2010 16:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)