Kuşların Bilmediği Şiiri - Kasım Kobakçı

Kuşların bilmediği, bir şeyler olmalı,
Yanıp tutuşarak arıyorum,
Gözün görmediği biçimde,
Ruhun sezdiği ne,
İfade etmekte, lisanım yetersiz,
Ne ola ki, ey Mevla'm,
Bu candan, bu bedenden yayılan da ne,
Biz sözcüklerden öteye ulaşamadık,
Nafiledir bu arayışlarım,
Ve hissim, sana bellidir.
*
Yabancı bir dilden, bir şarkı duyuyorum,
Melodisi tanıdık, ama sözleri bilinmez,
Anlatmak için her harf, her hece yabancı,
Yine de, kalbimle anlıyorum,
Tüm dillerin ötesinde, bir hikaye,
Bir ruhun, diğerine yaptığı tercüme.
*
Bir ressamın fırçasında, arıyorum o anlamı,
Renkler cümbüşüyle, anlatılan bir his,
Ne adını biliyorum, ne de hikayesini,
Sadece, o anı yaşıyorum,
Tıpkı bir tercümanın, yaptığı gibi,
Bir duygunun çevirisi, sessiz ve derinden.
*
Çocukların oyununda, saklıdır o tercüme,
Konuşmadan, kelime kullanmadan,
Göz göze gelip anlamak,
Büyüleyici bir çeviri,
Bir ruhun, diğerine yaptığı tercüme,
Tüm dillerin ötesinde, bir hikaye.
*
Eskimiş bir fotoğrafta, buluyorum o anlamı,
Yüzlerdeki çizgiler, birer harf gibi,
Anlatmak için, her mimik, her bakış yabancı,
Ama kalbimle, anlıyorum o hikayeyi,
Bir duygunun çevirisi, sessiz ve derinden.
*
Tıpkı bir tercümanın, yaptığı gibi,
Bir şiirin çevirisi, tüm kelimelerin ötesinde,
Her harfi, her hecesi, ayrı bir dünya,
Ama yine de, bir anlamı var,
Tüm dillerin ötesinde, bir hikaye,
Bir ruhun diğerine, yaptığı tercüme.