Küs Şiiri - Gökçe Kıvırcık

dışarıdasın.. yağmur var..
gri.. paris..
ve yalnızsın..
ellerin cebinde yürümenin hiç bir anlamı yok.
ıslık bile çalmıyorsun.
üşümüyorsun.
yalnızca dışarıdasın.
küfür bile etmiyorsun..

kuşlara boyayamıyorum sabahları. inanmazsın..
bir tek çağla yeşili düşler var saçlarıma örülmüş.
başımı göğe kaldıramıyorum.

ben kuşlara katil,
sen ıslıklara...

üstüme başıma bulaşan bir istanbul'a battım.
geceler avaz avaz ter kokuyor.
acı..
yenilmişlik..
kaldırımlardan atlayamıyorsun...

sek sek oynayan küçük bir kız gülümsüyor..
düşlerimde yalnız...
karanfil kokuyoruz...

kahkahalar yankılanıyor sonra...
bütün sokakları kapatıyorlar.
biz camlardan sarkan fahişelere çiçekler uzatıyoruz.
bir çocukluğumuzdan kalma cikletler
bir de beyaz bir tavşanın çektiği niyet kağıtlarını...

yeniden barışır mıyız?
yüzyıllar... binyıllar oldu...

o tanka, o taşı atan sapanıyla;
senmiydin?