Bukağı'dan kurtar beni…
Bu yazmalarım kaleme tutsak ediyor ellerimi…
Sanki eller bukağı takılmış gibi yazmanın esaretinde…
Hangi yazının başıyla sonu ortasındaki düşünce köprüsünde sallandırmadı bizi…
Belki de kalan bu ömür, bu takılan bukağı ile geçecek düşüncelerinin prangalaştığı bir düş sanki…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Mustafa bey,
güzel bir yazı okudum, şiirsel ve düşündüren.. tebriklerimle..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta