Kürşat Ak Şiirleri - Şair Kürşat Ak

bir aşkla geçer de bir ömür biter
hem de nasıl geçmiş, bitmiş diyerek
gönül bundan başka daha ne ister
gönül seni ister; sen olsan gerek

olmazdı bilirim; sadece masal

bir yanım dolu dizgin
darmadağın bir yanım
biraz kendimden bezgin
sanki çekilmiş kanım

saçıma düşen aklar

onca şiirler yazdım sensizlik üzerine
sensizken hep seni düşündüm, senden bahsettim
aslında hayalini sevdim gerçek yerine
daha kavuşamadan yine seni kaybettim

seni kaybedince sensizlikte kaybolurum

sensizlik bitirdi, tüketti beni bugün de
belki bunu söylememem lazım biliyorum
sensiz kendimi kaybettim o garip hüzünde
seni seviyorum "sensiz tükendim" diyorum

KÜRŞAT AK

Yeşeren ağaç gibi
Tomurcuklanan güldeki
O taze bakışı andıran
Hislerde coşsaydı hevesimiz
Havada is
Bacada duman olmazdı

sesleri örerim tel tel, yumak yumak
ince ince desenlerde, nakışlarda
şekil şekil sesleri dokumak
ışık saçan, alev saçan bakışlarda
zihnimden, ruhumdan, sevgimden
en neşeli halimden, en derin kederimden

gizemli patikada sessiz arayış
düşler parkurunda gizemli bir yarış

geçmişten kalan yaraları sararım
düşler de olmasa ben neyi ararım

Sessizlik, yoksunluğun ötesinde var
Sessizlik, yalnız olan kuş sesinde var
Sessizlik, soluk almayan nefesinde var

Sessizlik, ıssız yaşanmayan bir koy gibi
Sessizlik, hiç birşey bilmeyen bir toy gibi

içime attığım sevda yeşerdi
büyüdü, gelişti, ağaç oldu
bazen umut dolu iken çiçeklenir
kavuşmak inancıyla yeşerir

sevdiğiyle olamayınca

bir buse kondurup gülümseyişin
aklımı başımdan alıp da geldin
ne güzeldi o gün bana gelişin
sevdalık güzeldi, sen de güzeldin

düşün o halimi veda ederken