Patlıcanı soyarsın
Lavaşına koyarsın
Domatesle, biberle
Tıka basa doyarsın
Kıymayı zırhta çeksen
Ekilen aşk tohumundan çıkarken tomurcuk
Düş kurup platonik aşka tutulan saf çocuk
Kürşat AK
yalpalamayacaksın
rauf başkan gibi
her dönemin adamı değil
her dönem adam olacaksın
o kuzey kıbrısın sesiydi
gitmek istiyorum ben bu şehirden
memleket dediğin gurbet oluyor
bir haber ver bana gölden, nehirden
uzun binalardan renkler soluyor
görmek istesem de birilerini
Ruhumun sendedir intişamı, hanlığı
Beraber yıkalım artık şu karanlığı
Çekiyorum sensiz derdi, perişanlığı
Mutluluk seninle olmanın bir anlığı
Seninle geçecek andan intişamı yok
çalışıp duracaksın
hep fakir olacaksın
ölüp kurtulacaksın
ruhuna el fatiha
hep sağlık olsun dersin
Ne hayâller geçirmiştik hep içimizden
Bir aşka tutulduk, yüreğimizi yaktık
Mutluluk hep yoksun kaldı bu sevgimizden
Rüya gibi unutmayıp ne yapacaktık
Ben bir sevgiliye "sensiz olmaz" diyemem
Açılan sevgilinin penceresiydi
Daha güneş batmadan önce kapandı
Rüzgarda savrulan aşkın perdesiydi
Pencere kapalı, perde yalandı
İsteklerim, heveslerin öncesiydi
Kalmasın aklımda bir yerde
Derinlere dalan bir şey var
İsyanım; saçma sapan derde
Beni derde salan bir şey var
Gözüm görür, aklım şaşar mı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!