Karanlık hayatın labirentlerinde maden işçisiyiz,
Her birimizin yolları farklı, platform aynı
Havasız tünellerde ışık yok,
Uzayan koridorlar karanlık, siyah,
Kulaklarımda adım sesleri, tempolu.
Gündüzler karanlık, burası tozlu
Kurulmuş robotlar aşağı yukarı gider gelir,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.