KARTAL YUVASINDA HAREKETSİZDİR.
Yanık yağ kokuları gibi nefes borusunu yakarak ciğerlerimin kuytularını sarsıyordu ayrılığın dumanları.
Yollara dökülmüş binlerce yeni yetme çiçek yaprağının mor sesleriydi kahır zinciri. Ve terk edilmekte olan kaderler, siyah bir ipte atlayarak, seke seke yürüyordu veda bulvarında.
YALNIZLAR GEÇİDİYDİ BU YÜRÜYÜŞÜN ORTASINDA KALAN,
DÜMDÜZ BİR SEVDAYDI BU.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
