Künyen Yok Makberde Şiiri - Saliha Öcal

Ayık geceleri,kederli gündüzleri kefenledim koydum mezara.
Taşına yazdım uğramam sana,gariban kalacaksın toprak altında.
Sulanmasın turabın,can almasın çiçeklerin;
ikaz ayak levhanda.
Künyen yok makberde aranmayasın onca mezar taşları arasında.

Yolumu resmettim tuvale,astım gözümün dolanacağı her yana.
Renkli raptiyeler batırdım canına,avazlansın susmadan yarına.
Gözümü tenbihledim sakın uymayasın iştahla bakan sağa sola.
Ayaklarım söz verdi bana,ulaştıracak imzası ben hayallere.

Kainat uykuya teslim olurken,ışık yâren diri masa başında.
Yüzüme çarpan su,mırıldar ayık ol saadet yakınlaştı kapına.
Adım okunacak benim gözler,dilden dile başaranlar listesinde.
Geceler muştular durur durmadan ilerleğim düşler ülkesinde...

Edremit