Yağmur sert
Rüzgarsa şiddetli
Rayları kaygan zeminde fay hattı değiştiren ıslak bir demir yolu gibi ıssız kimsesiz ve soğuk
Doldukça ağırlığı artan ağıtların,
Keder yüküyle yola koyulmuş eksensiz dünya garından uzaklaşırken istasyon, unutulan bir bavuldaki
Sürüklenip giden yağmurlu vagon senindir
Gizli geçitlerinden karanlığın yarın denen kapı aralığına vardığı
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta