Yıllar tüketiyor ömrümü.
Kumdan kaleler gibi dağılıyor hayat.
Şarkılar yeniden anlam kazanıyor.
Belki de ilk defa anlaşılıyor şarkılar.
Tüm düşünce kuleleri yıkılıyor.
Bütün anlamlar anlamsız.
Tüm sözlerim kırık, dökük, yıkık.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta