Kum Şiiri - Efe Can Doğan

Tezat anlamlar barındırıyor
Soysuzluğun ve hiç bir şeyliğin
Hissizliğimi bulaştırdığım
Bu derin anlamı bulana kadar
Ömrüm kısacık bir kum saati
Oysa hep ölecekmişcesine yaşadım
Tanrı cezalandırırcasına uyutmuyor
Gündüzü gece, geceyi gündüz
Yalvarışlarım nereye gitsen duyulur
Günün her saati
Avucuma aldığım her şey dökülür
Süzülüyorum buhranlardan
İçimde ki savaş alanından çıksam
Kimse beni görmese, duymuyorlar da zaten
Ömrüm kısacık bir kum saati
Kurmaca gerçekliğin içinde boğulduğum
Kendimi nereye koysam bilemedim
Öyle hiçsizliğin içinden
Beni duyuyor olsan yaşanmazdı bunlar belkide
Elimde bir kalem önümde beyaz bir kağıt
Her aklıma geleni karaladım
Her karaladığımı yırttım attım
Sonuçlar aradım aydınlığın içinden
Beni duydun belki de
Ben kendimi anlatamadım.
Aynı cümleleri tekrar ederken buldum
Satırların arasına uzandım
Gözyaşımı akıttım yürüdüğüm yollara
Elimde bir kalem vardı
Önümde beyaz bir kağıt
Ömrümse kısacık bir kum saati
Ben bu işin içinden çıkamadım.