Kum Şiiri - Tevfik Çilsoy

Hayat kabak tadı verir bazen
Un ufak olan hayallerin ardından
Elinde kalan bir avuç kum.
İnsan içi dolu cam şişeye benzer
Şeffaf olmayı ister sürekli.
Yüzündeki maskeleri atmıştır
Canı sıkılır.
Sürekli izler çevresini
En çok huzur veren güneşin batışı olur.
Sonsuz ömrü olsa da izlese
Zaman dursa orda öylece kalsa.
Gecede arar
Ayın yakamozlarını seyretmeyi
Bardağın dibinde kalmış
Son yudumlarını alırken rakısının.
Elinde bir avuç kum,
Beyninde bin düşünce.
Takar o iyi niyet pelerinini.
En güzel duygudur bilir
İnsanları mutlu etmek.
Hızır olur her köşeye sıkışmışa
Fikir koyar her aldanışa.
Ben isterim de derdimi anlatamam.
Sen imkânsızlıklardan kurtulup
Bana doğru koşmayı bir türlü yapamayan.