KÜLÜNE KALDIN
Sevdamın çiçeği olmadan daha,
Kendini solmayan güllerden sandın.
Razıydım gövdenden dikenin batsa,
Aşkımı yakarak külüne kaldın.
Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Devamını Oku
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Önce kül olmalı demiş Nietzsche, yeniden doğmak için. Yalnız kişi çok çabuk uzatır elini- de demiş.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta