KÜLÜNE KALDIN
Sevdamın çiçeği olmadan daha,
Kendini solmayan güllerden sandın.
Razıydım gövdenden dikenin batsa,
Aşkımı yakarak külüne kaldın.
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Önce kül olmalı demiş Nietzsche, yeniden doğmak için. Yalnız kişi çok çabuk uzatır elini- de demiş.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta