Kendimi tüm yıl boyunca kullanılıp,
Sonbahar geldiğinde soldurulup atılan kuru yapraklara benzetiyorum.
Baharda gelmiştim sana
Çiçeklerle karşılamıştın beni,
Ne de çabuk geçti o güzelim günler.
Geldi yine hazan mevsimi,
Değiştin beni o yağmurlara,rüzgarlara.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta