Sağanak bir yağmur özlem'i gibi toprağın yüzüne dökülen hüzünlerim,
Ardından bin yılın ağırlığı kül rengine dönük sevdiceğim,
Yokluğunun beynimi sızlatan kentte sensizliği dinliyorum..
Hangi acının gölgesidir hücrelerimi sıvazlayan,
Ellerimi açtığımda,bir balçık edasıyla içinde binlerce yılın hezeyanı,
Ve karşımda bir kız kulesinin suya yansıması..
Olmasaydın..
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;