Dolaşıp da Tunalı’da, Kuğulu’da, cd çantam omzumda.
Severim çay içmeyi, hele orda! Bazı tanıdıklar, el kol eder:
İki oturturlar, gülümserler, unuturlar para üstü vermeyi;
Öyle ki, bilse ya da bilmese, nefesleri yeter.
Ve bazı bilinmedik insanlar, çevrelerde oturanlar;
Banklarda, bahçelerde ve gazete okuyanlar..
Ve boyacıdır kendisi, bir kafadan bacaklı, temiz kalpli;
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta