Kudretin Var İse Şiiri - Kasım Kobakçı

Ruhunu asırlardır,
Bir bir aradım,
Tek başına koydum,
İskandinav fiyortlarında.
*
Bir devir daha,
Yolunu gözlerim,
Bakışımla tararım,
And tepelerinde.
*
Yürek ülkesine serdim,
Taşıdım suretini Trakya'ya,
Bu denli durduğum, kâfi değil mi?
Dön artık ecem.
*
Semerkant'tan süzülürken,
Gemimin dümeninde duran,
Viyana'ya vardığımda,
Rotamı çizen ülküm.
*
Kartaca surlarında,
Kimsesiz bıraktığım dilber,
Akdeniz'e gömdüm,
Tutkunu karış karış.
*
Uzak diyarların,
Yabancı limanlarında,
Sesini duymak için,
Çektiğim cefa az mı?
*
Everest'in ucunda,
İçime çektiğim nebat,
Hasadını derlemek adına,
Sabrettiğim, noksan mı gelir?
*
Senin izini,
Çağlardır kolladım,
Zülüflerini çözdüm,
Ural yamaçlarında.
*
Zaman tükense, de nazlı yâr,
Sana yine tapacağım,
Sahra kumlarından,
Balkanlar'ın, hırçın kıyılarına dek.
*
Seğirttim ardından,
Tuna boylarından, Pirene'ye dek,
Şimdi Kutubun ayazında,
Sinemde yaktığım sensin.
*
Pasifik'in derin,
Mavi sularında arınan,
Okyanus ötesi bakışlı,
Fırtınamın durgun limanı.
*
Düşlerimin yalın,
Peçesiz, hatasız perisi,
Yetmedi mi, senin namını,
Arşı inleten, nidalara katmam...!
*
Merhaba sana, ey sevda ilahesi,
Ninova düzlerindeki,
Zeytinliklerin Afrodit'i,
Hevesimi, Şark'tan Garp'a,
Götüren tay.
*
Döşeğime, arzu örtülerini,
Uykuma, katman katman sererek,
Gizliden, bağrıma sızdın,
Ve ıssız saltanatıma kuruldun.
*
Merhabalar, Haliç'te,
Nefesimi kesen yâr,
Döşümde, mısra devşiren,
Destan okuyan güzel.
*
Atlas Okyanusu'nu aşan,
Kristof'un pusulası,
Yeni dünyaya açılan,
Yelkenimin rüzgarı.
*
Ey Paris'e uzanan, tüm hatları tıkayan,
Helen,
Onurla, hürriyet siperime,
Barut taşıyan, Nene Hatun.
*
Mağrib'in, ezel ve tek,
Mona Lisa'sı, Elif'im,
Muhabbetin ateşiyle kavruldum,
Uğrunda can verdim.
*
Hadi kaldır beni enkazımdan,
Kudretin var ise...!