Ne güneşin sarısı ne sıcağı
Ne denizin mavisi ne serini
Aşk da sevda da vefa da.
Atılmış hissiyat tavan arasında
Şimdi şu anda eskiler mezatında
Üç kuruşa satıldı insanlık
Tarumar oldu yok pahasına
Bundan gayri boştur benim için hepsi!
Değil mi ki çocukların ölüm ülkesi
Teselli etmiyor dağlar ovalar
Şahinler kartallar
Ne güneşin sarısı ne sıcağı
Ne denizin mavisi ne serini
İnsanlık da dostluk da boş lafmış hepsi!
Bir ıslak göz bir beden
Bir yaralı yürek ölmüş büyüyemeden!
En büyük mutluluk mu acaba
Öteleri öğrenemeden gitmelere özlem
Şimdi bu yükselmek mi yücelmek mi!
Ölümü kutsayarak çocuk!
Senin bedenini çiğneyerek!
Bir yerlere gelebilmek mi?
Kayıt Tarihi : 23.11.2017 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
neden mi?
bana göre fazla iyiydi
kusursuzdu çünkü
çok fazla noktası virgülü
işaretleri
ve şiirin özü bunların içinde boğulmuştu
çok tebrikler tabii herkes böylesini yazamaz
bilinir ki büyük şairlerimiz bile
bu kadarını başaramamışlardır
Beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (4)