871- Aynı yöne bakan herkes aynı şeyi görmeyebilir. Baktığın şeyin sende uyandırdığı duygu senin kişisel özelliklerinden ortaya çıkar ve sadece sana aittir ve dahi sana göre doğru olması demek onu doğru yapmaz.
872- İnsan yerine ve zamanına göre davranmayı bilmeli ve sabretmelidir. Görecektir ki ne “imkânsız” denilen şey olur hale gelir. Çünkü var eden, varlık sahibi Allah (c.c.) “Ol” der olmayacak sandığımız şey o anda oluverir.
873- Her ne olursa olsun insan işini düzgün yapmalıdır ki bir takım zararlara sebep olmasın. Çünkü yapılması için emanet edilen işin akıbeti o işi yapacak olanın sorumluluk bilinciyle doğru orantılıdır.
874- Korku iyi midir, kötü mü? Bu her insana göre değişir. Lâkin bir şey var ki insanı tehlikeler karşısında dikkatli olmaya sevk eder. Bir şartla ki kişi korku mevhumunu hayatının bir parçası haline getirip kendini ona esir etmemelidir.
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta