Küçüğüm Şiiri - Mehmet Murat Tarım

Saatler onikiyi gösterirken bu gece
Anımsadım adını iki hece
Bir türlü çözemediğim bilmece
Ben seni gerçekten seviyormuyum küçüğüm

Kolaymı arada on beş yıl var
Onbeş kış, onbeş yaz, onbeş bahar,
Senin dünyaya merhaba dediğin zamanlar
Ben sevmeyi öğreniyordum küçüğüm

Küçüğüm derken seni içimde büyütüyorum
Seni bu gece bir başka seviyorum,
Sana bu gece kalbimi gönderiyorum,
Bu gece senin için ağlıyorum küçüğüm.

Bambaşka duyguları taşıyorum,
Ben her zaman seni sensiz yaşıyorum,
Rüyaya dalınca gözlerim sana ulaşıyorum,
Ben seninle olmayı düşlerde öğrendim küçüğüm.

Dokunmayın bana dokunursanız irkilir uyanırım,
Daha yeni buluştum hayaliyle dokunmayın kırılırım,
Şöyle sevgilim deyip hayalini okşayacağım,
Doyasıya ona sarılıp koklayacağım.

Kim demişse yalan demiş erkekler ağlamaz diye,
Bak ben hıçkıra hıçkıra ağlıyorum yine,
Benim sevgilimsin işte bu inkar niye,
Ben gerçek sevgiyi sende tattım küçüğüm.

Unutabilmek mümkün olsaydı hele geçmişi silmek,
Söke bilseydim kaderin ağını düğüm düğüm, ilmek ilmek
Seni sevmek çok güzel ama kahrediyor şu bekletilmek
Ne beni kucakladın nede vazgeçtin küçüğüm.