Kronik Astım Şiiri - Deniz Altan

Tahta kanatlı melekler dur dediklerinde duyamayan açgözlüler
Altın kaplamalı zaaflarıyla birlikte atladılar bulutlardan
Oysa öksürüyordu geceler boyu
Mavi ışıklarla ölünen rüyaların ardından
Boğazında düğümlenen kelebek parçaları ve kanat tozlarına
Alerjisi olan kronik bir astım hastası
Bir ölünün dirilişindeki o şaşkın korku ile gözlerinde

Ve zamanla kavga eden adamların
Ayağının altındaki kirli kumları
Plastik kovalarına dolduran şehir çocukları
Sığıntı yaz kamplarının sabah mahmurluğunda
Gömüyorlardı lanetli parfümlere bulanmış cesetlerini.
Bir oyuncak tank tamircisinin tabutu süsleniyordu
Yeni yıl dualarıyla.
Çalıntı sevdaların yerlerinden çalındığı o sabah,
Yepyeni birşey oluyordu,
Cilalı parkelerin üzerinde yürürken denize doğru yalınayak