Ben Koza!
Bir ağacın yapraklarının üzerinde duruyorum. Yaprak yiyorum. Karnım aç değil. Amacım içimdeki
*** KELEBEK ÇOCUĞU” özgürleştirip, gülümsetip, farkında lığa vardırmak. KELEBEK DOKUNUŞU ile zincirlenmiş kapıları anahtarla açıp. İçimde sakladığım KOZA duygu ve düşüncelerimi, aydınlanmış ifadesiyle yüreğimden çıkarıp, yüzüme aksettirmek istiyorum. Kabuğumu, KIRINCAYA… Kadar. DEĞİŞİM… DÖNÜŞÜM… GELİŞİM… molaları ile BENİ BANA GETİR YAR TREN yolculuğumda farkında lığa varıyorum. AY’A, YILDIZ’A, GÜNEŞ’E yöneliyorum. Bütün dünyanın kanadı oluyorum.
,Ben Kelebek Çocuk! ...
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum