Köyüm Bir Başkaydı
Bir zamanlar ne güzeldi,
Dağlar yemyeşil, ağaçlarla süslü.
Gölgesinde koyunlar yatardı,
Dertli çoban kavalını çalardı.
Koç önde giderdi hep,
Kurda kuşa karşı durmak için.
Köy meydanlarında pınarlar coşar,
Olukları köyümüz, köylülerimiz için akardı.
Kıraathanelerde tatlı sohbet vardı,
Yarın yapılacak işler konuşulurdu.
Küçükler çay getirirdi büyüklere,
Hepsi birbiriyle yarışır,
Hizmette kusur etmemek için.
En az on beş bakkalı vardı,
Postanesi, iki okulu.
Üç yüz elli öğrencisiyle,
Yakın köylerden talebe gelirdi.
Kömür ocakları vardı,
Köylünün ana gelir kaynağı.
Genelde Lazlar gelirdi çalışmaya,
Sayıları hiç de azımsanmayacak kadar;
Yüz mü, yüz elli mi desem.
Ara sıra taktak sesleri ürkütürdü insanları,
Köpeklerin kavgası insan savaşına dönerdi.
Sonra tekrar huzura dönerdi yaşam,
Benim köyüm bir başkaydı.
Bencilliğin olduğu yerde, nazar olur, göz olur.
Göz değdi köyüme, nazara geldi.
Şimdi arar olduk o eski insanları,
O güzel günleri...
Ömer TURAL, Duyguların Şairi
02.10.2025 - Ankara
Kayıt Tarihi : 4.10.2025 12:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!