koynunda
dikenli gül
acısını damıtır
esmer tenli çocukların
savruk düşleri
yaşlı gözlerinde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
bir hayli anlamlı üstad.imgeleri çok güzel yerleşmiş.herşeye rağmen hayat devam ediyor ne yazık ki. insan zamanla acıyıda alışıyor derde de. saygılar. tampuan yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta