Omzumda şafak sökmeli özlemlerinin ışırında çılgın pınar akisleşirken
neon ışıltılı beklemeli gecenden su çiçekleri açılır açılmazlarımda
yalnız sana söylediğim sözceler ıtırlaşır ten ile tin arasında
hazlara yastık sererek har dökülüşleriyle gelirim yatılarına
Biraz bebek kalırım sütsüz geçen sevmelerimin meme uçlarında
Unutulmuş muştularım zilini çalar,sana çalınışımın bestesinden
. Damarlarımdaki üreyişler ülkene bir ben doğurur sen ile ben arasında
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta