Geceyi uykuya boğdu yalnızlık
Ateş edildi kalan son aydınlığıma
Işığım da söndü senden kalan…
Bir dahasını düşünemedim, acı doldu düşlerim.
Uyku ile uyanıklık arasında bütün düşlerim için ağladım…
Uyandığımda her şey donuktu…
Yalnızdım… öylesine yalnızdım ki nefes alamadım…
Çok şey var ki, geride kaldı
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Devamını Oku
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
çok teşekkürler
Geceyi uykuya boğdu yalnızlık
Ateş edildi kalan son aydınlığıma
Işığım da söndü senden kalan…
Bir dahasını düşünemedim, acı doldu düşlerim.
Uyku ile uyanıklık arasında bütün düşlerim için ağladım…
Uyandığımda her şey donuktu…
Yalnızdım… öylesine yalnızdım ki nefes alamadım…
Korktum… karanlıktan korktum…
Bütün ruhuma işlemişti korkularım
Bedenimde yayılan bir zehir gibi…
Kalp yalnızlığı çok kötüdür siz çok güzel anlatmışsınız dizelerinizde yüreğinize sağlık Saygılar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta