Geceyi uykuya boğdu yalnızlık
Ateş edildi kalan son aydınlığıma
Işığım da söndü senden kalan…
Bir dahasını düşünemedim, acı doldu düşlerim.
Uyku ile uyanıklık arasında bütün düşlerim için ağladım…
Uyandığımda her şey donuktu…
Yalnızdım… öylesine yalnızdım ki nefes alamadım…
Dağın üstünde:
akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.
Bugün de:
sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.
Birazdan açar
kırmızı kırmızı:
Devamını Oku
akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.
Bugün de:
sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.
Birazdan açar
kırmızı kırmızı:
çok teşekkürler
Geceyi uykuya boğdu yalnızlık
Ateş edildi kalan son aydınlığıma
Işığım da söndü senden kalan…
Bir dahasını düşünemedim, acı doldu düşlerim.
Uyku ile uyanıklık arasında bütün düşlerim için ağladım…
Uyandığımda her şey donuktu…
Yalnızdım… öylesine yalnızdım ki nefes alamadım…
Korktum… karanlıktan korktum…
Bütün ruhuma işlemişti korkularım
Bedenimde yayılan bir zehir gibi…
Kalp yalnızlığı çok kötüdür siz çok güzel anlatmışsınız dizelerinizde yüreğinize sağlık Saygılar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta